Beekse Bergen!

Afgelopen zaterdag ben ik met drie vriendinnen naar Beekse Bergen geweest. Het was tof! Ik had er niet eens bij stilgestaan dat het een day zero doel was, hoewel ik het achteraf wel weer vermoedde. Maar doel 71 was inderdaad drie keer een dierentuin/pretpark bezoeken. Jeeh! Ik ben blij met het behalen van eenderde van dit doel met zo’n leuke dag, met allemaal leuke dieren! Hoewel er helaas wel veel nog opengebroken lag

Daarnaast heb ik ook nog een aantal kleinere vorderingen gemaakt/gehaald;

 – Ik heb een fotocollage gemaakt en opgehangen! In verband met de privacy zal ik hier helaas geen foto plaatsen 😉

 – Ik heb een boek uitgelezen, met de letter T! Toen ik je zag, van Isa Hoes. Tof boek 🙂 Heel mooi om te lezen hoe zij omging met Antonie, en hoe zijn laatste dagen/uren waren.

 – Tijdens een Disneymarathon heb ik weer een paar alfabetfilms gezien!

 

En ondertussen vordert het aantal rijstkorrels dat ik verzamel op freerice.org ook gestaag, dus dat gaat lekker 🙂

Een goed begin is het halve werk..

.. Maar een goed begin is maar de helft! Aldus de Jeugd van Tegenwoordig. Ik heb net eens even mijn kookboek (Jamie in 15 minuten) doorgebladerd om te kijken wat ik wilde maken, of er überhaupt 25 recepten waren die ik ooit wilde maken.

Jup. Die waren er, ruim 25. Ik heb ze vast gemarkeerd, nu ‘alleen nog even’ koken!

Things are gettin’ serious!

Au, au, zelfs de druk die typen op mijn laptop op mijn benen uitoefent doet pijn.. Ik heb besloten te beginnen met het grootste en belangrijkste doel op mijn lijst; val 20 kg af. Dit doe ik doe op mijn eten te letten with a little help from my friends. Daarnaast is sporten natuurlijk belangrijk, en daarom heb ik vanochtend twee (!!!) groepslessen op het USC gevolgd. Eerst een halfuur bodyshape (een soort aerobics, maar dan gefocussed op spieropbouw) en vervolgens een halfuur buikspiertraining. Op dit moment heb ik alvast last van mijn bovenbenen, maar ik vind vooral mijn morgen-mij heel zielig. AU!

Ook heb ik ‘Start to Run’ op mijn iPod gezet, laat die 3 km maar komen!

Een gezegend 2014!

Ik moest vanmiddag heel hard lachen om dit artikel van de speld, en ik vind dat een gezegend 2014 volgend jaar een eerste plek verdient, dus bij deze nogmaals; een gezegend 2014! Ik hoop dat dit jaar voor iedereen het beste uit 2013 brengt, en al het slechte in 2013 achterlaat. Voor mezelf hoop ik (eindelijk! 😉 ) op een propedeuse, maar verder vooral op veel mooie herinneringen. Ik hoop op talloze keren de slappe lach, op random gesprekken midden in de nacht, op spontane etentjes, geplande filmmarathons, veel plezier, liefde en gezondheid. Aan goede voornemens doe ik niet, omdat ik nog genoeg doelen af te werken heb en ik het onzin vind om alleen op 1 januari dingen te kunnen veranderen. Bovendien, als ik goede voornemens had (bijvoorbeeld; houd een normaal ritme aan, ga elke dag sporten, doe iets aan je studie, eet gezond, blijf met je tengels van bezette mannen af) dan vermoed ik dat ik die allemaal nu al gebroken had. Dus gelukkig heb ik ze niet.

Update!

Ik ga zo lang mogelijk over deze post doen om iets aangenaams te doen terwijl ik naar Believe van Justin Bieber luister voor doel 88, Luister naar minstens 10 albums van bands/artiesten waar je vooroordelen/een schijthekel aan hebt. Ik ben meteen maar met degene begonnen waar ik  het meest tegenop zag, maar waarvan ik vond dat hij eigenlijk niet mocht ontbreken. Wat ik wel heel erg eerlijk moet toegeven is dat ik geloof ik voor het eerst OOIT mijn koptelefoon thuis gebruik in de angst dat mijn huisgenoten zullen horen wat voor muziek ik luister! En geloof mij, dat wil wat zeggen…

Daarnaast was het niet helemaal wat ik met dit doel bedoelde (ik zag het vooral als excuus om eindelijk eens risk, kolonisten of carcassonne op de kop te tikken), maar afgelopen zaterdag zag ik dit in de action liggen voor €3,- en eigenlijk kon ik het niet laten liggen, dus deze telt ook mee voor doel 32: 

 

 

Verder heb ik een nieuwe kamer! Vanaf 1 januari zal ik mijn nieuwe paleisje betrekken en hopelijk daarmee meteen een aantal doelen vervullen, zoals het pimpen van mijn kastjes en het ophangen van een fotocollage aan de muur (ik heb besloten dat zo’n grote lijst met meerdere lijstjes ineen zeg maar, ook telt. Want die wil ik ❤ ). Wel betekent het dat de eerste doelen die waarschijnlijk niet gehaald worden ook in beeld komen; zo zal ik geen gordijnen voor mijn woonkamer kopen – tenzij de vorige bewoonster van mijn nieuwe kamer ze laat hangen, dan moet ik alleen wel zorgen dat ik ze zélf ophang.

 

Ook heb ik een aantal doelen die niet nú of dit jaar zullen gebeuren, maar waar ik gelukkig nog sowieso twee kansen voor heb. Allereerst ben ik deze maand zo druk dat ik de nanowrimo dit jaar voorbij laat gaan en aangezien ik waarschijnlijk op 1 januari aan het verhuizen ben, zal ik de nieuwjaarsduik ook nog minstens een jaartje voor me uitschuiven.

 

Damn. Het schrijven van dit blog duurde maar 15 minuten – dat betekent dat ik de nog 75% van de Justin Bieber cd over heb. Hij duurt precies een uur.. Tot nu toe vind ik het vooral heel erg veel van hetzelfde, en word ik er niet warm of koud van. Ik geloof niet dat Justin op mijn lijstje met ‘toch best prima artiesten’ komt. Mocht dit nog veranderen, zal ik het laten weten!

Ik bedenk me ineens..

Dat ik al een kwart van doel 17 uitgevoerd heb; ga naar vier verschillende restaurants. Het is al even geleden, maar begin september ben ik met mijn ouders naar de Schotse bistro Old Coopers Hall in het idyllische Zenderen (Overijssel) geweest. Mocht je je nog eens in deze uithoek van ons kikkerlandje bevinden, is het zeker een aanrader! Ik had een zogenaamde ‘Proeverij van vijf’: vijf kleine gangen. Zó enorm lekker, en ze deden ook helemaal niet moeilijk over mijn kieskeurigheid, dat is natuurlijk altijd een pré!

Doel voltooid!

Ik moet er nog wel even mee oefenen, maar doel 39 is voltooid! Een heus verwendoel, iets dat ik normaal niet zo snel zou kopen want duur. Ik had hem daarom ook op mijn lijst gezet; gewoon om mezelf dat eens te gunnen! Ik ben er blij mee – en gelukkig zie je op de foto alle oneffenheden een stuk beter dan in het echt 🙂

Verhuizen!

Het is woensdagavond, zeven uur. Nadat ik de mini’s heb getraind bij de volleybal word ik gebeld door een onbekend nummer. Ik neem op: “Hoi!” Aan het Leidsche accent aan de andere kant van de lijn weet ik eigenlijk direct dat het mijn huisbaas is. Hij heeft niet zo goed nieuws; hij heeft zojuist mijn kamer bekeken enneh, ik ga eruit! Beduusd weet ik even niet zoveel anders uit te brengen dan te vragen per wanneer. Daar kan hij nog geen antwoord op geven, details krijg ik later. Schijnbaar weet ik heel rustig te blijven reageren, want mijn medetrainer heeft geen idee dat ik zojuist niet zulk leuk nieuws heb gekregen.

Nu wilde ik al een tijdje verhuizen want ik had het niet heel erg naar mijn zin, maar had graag nog een halfjaartje willen wachten tot ik 23 was, in verband met huurtoeslag. Nu zal ik dus halsoverkop iets anders moeten gaan zoeken. Gisteren al een hoop telefoontjes gepleegd, verontwaardigd dat hij kan zeggen dat mijn kamer niet in orde is. Mijn kamer is namelijk niet steriel; er wordt in geleefd. Ik ben niet iemand die met een plumeau door het huis rent maar ik ben ook niet iemand die etensresten drie weken laat staan. Er lag was op mijn bank, die ik nog op moest vouwen en in mijn kast stoppen, maar that’s it. Vrij duidelijk dat daar iets niet klopt.

Na een avondje telefoneren met mijn ouders en ranten bij een vriendin arriveerde ik weer thuis, waar mijn huisgenoot even kwam peilen of ik het al gehoord had. Volgens hem ging het ongeveer zo; mijn huisgenoot had aangegeven te willen verhuizen. De huisbaas kwam voor controle, en mijn huisgenoot gaf aan toch te blijven. Mijn huisbaas was daar lichtelijk pissig over, want hij had al een vriend van hem gevonden die daar wel in zou willen. Hij ging de kamer van mijn huisgenoot checken, maar die was in orde. En toen zei mijn huisbaas iets in de trant van: ‘ik wil die vriend toch een kamer kunnen aanbieden, ik ga even hiernaast kijken!’ Vervolgens is hij op het dak geklommen om mijn kamer in te kijken.

Dus. Belachelijk, inderdaad. Maar het positieve; ik ga hier WEG! Eindelijk 🙂

Long time no see!

Het is een tijdje geleden dat ik voor het laatst geupdate heb. Dat komt omdat ik de vier tofste weken van mijn leven in Zwitserland doorgebracht heb. Als leider van een internationaal kinderkamp heb ik vrienden voor het leven gemaakt, uit allerlei landen verspreid over de continenten.  Daarmee komt ook doel 56 bezoek een vriend in het buitenland een stapje dichterbij. Ik heb vanmiddag al opgezocht hoe duur een ticket naar Chicago is, wellicht dat ik daar komend jaar nog heen wil!
Ook heb ik het typisch Zwitserse gerecht raclette gegeten; erg lekker! Wel veel kaas voor iemand die niet heel erg van kaas houdt, maar dat is dus een mooi eerste gerecht voor doel 16!

Daarnaast ben ik een week op vakantie geweest naar Dalyan, Turkije. Een aanrader! Heerlijk rustig dorp, wél toeristisch maar niet puur uitgaanspubliek. Ook daar heb ik (onbewust) aan een aantal doelen gewerkt: twee nieuwe cocktails uitgeprobeerd (een jiggolo en een sex on the beach – schandalig eigenlijk dat ik die tweede nog nooit gedronken had), en twee keer naar het strand geweest!
Doel 28; een massage kan ik ook afstrepen, want deze heb ik gekregen tijdens een heerlijk dagje hammam! Twee keer zelfs; een soapmassage en een fullbodymassage! Heerlijk 🙂 .
De vakantie was trouwens met een vriendin van de middelbare school, en het was zeker leuk dus ook bij doel 85 ben ik weer een beetje op weg 🙂

Al met al dus best weer wat behaald! Ik ben er in elk geval trots op en vind het ook erg leuk dat het eigenlijk allemaal onbewust is gebeurd!

Van 20.000 naar…

Doel 81 volbracht!